Oceniamy

An-Nah

No więc tak, jako, że najdłuższy temat w tym dziale poświęcony jest Stefie, chce zauważyć, że czytamy nie tylko Stefę Razz

Więc proponuję się podzielić lekturami - obecnymi, ulubionymi, tym co wam do głowy przyjdzie Smile

Ja aktualnie jestem po trzecim tomie (w wydaniu czterotomowym) "Człowieka bez właściwości" Musila i muszę zrobić sobie przerwę, zanim doczytam do końca. Nie, że mi się nie podoba, bo podoba mi się bardzo, ale to tak niesamowicie gęsta powieść, że nie daję rady czytać jej hurtem.
Najzabawniejsze jest to, że mój wykładowca na germanistyce twierdził, że to jest nudne i o niczym - i IMHO nie miał zupełnie racji. Co nie znaczy, ze książka ma wartka akcję, bo jej nie ma, ale za analizy ludzkiej psychiki trudno Musila nie docenić.

Nadia

Ja aktualnie czytam Dziedziczkę cieni Anne Bishop. Ciekawe, czyta się dobrze, zadowalające opisy, dialogi, pomysł niezły. Warto, całkiem warto.

Isamar

O ulubionych lekturach popiszę sobie innym razem, bo za długo by mówić. Ale ostatnimi czasy udało mi się zmęczyć "Kopciuszka" Kraszewskiego, z czego jestem niezmiernie dumna. Cóż za pokraczna gramatyka! Cóż za interpunkcja! Cóż za kilkustronowe opisy bohaterów, którzy mają znikome bądź żadne znaczenie dla fabuły! To było baaardzo ciekawe doświadczenie.

Nadia

Jeśli chodzi o ulubione, to pozwolę sobie skopiować z innego forum (swoją wypowiedź, rzecz jasna xD):

1. Saga o wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego - myślę, że nikogo to nie zdziwi. Podejrzewam, że sporo osób to czytało, więc wie, o czym jest. Przedstawię po krótce i jeszcze dodam, dlaczego ja tak za tym szaleję.
Otóż jest to powieść o pewnym anachronicznym wiedźminie, mutancie, który nie powinien mieć uczuć, a jednak ma. Wypracował je, a może próby nie zdążyły ich z niego wyplenić? Nie wiadomo. Wiedźmin i jego słynna niespodzianka; wiedźminka, księżniczka, rozbójczyni, z Krwią Elfów w żyłach. Czy los ich połączy? I na jak długo?
A teraz: fascynuję się tą książką, ponieważ Sapkowski nie tylko ma niesmaowity styl, dialogi pisane inteligentnie, realistycznie, poważnie i zabawnie - zależnie od sytuacji. Potrafi świetnie stylizować opisy i wypowiedzi. W książkach można znaleźć setki odniesień do historii. Za każdym razem zauważa się coś nowego - a to Goethe, a to wojny napoleońskie, Dziady, a nawet II wojna światowa. To jest niesamowite.

2. Saga o Mordimerze Maderdinie Jacka Piekary.
Tu pozwolę sobie zacytować:

Sylville

O ulubionych książkach długo by mówić, dlatego wspomnę tylko, że obecnie kończę "Tajemną historię Moskwy", która była reklamowana jako "książka, która dla Moskwy zrobiła to samo, co 'Nigdziebądź' dla Londynu". Taak, pozdrówmy państwa od reklamy, mają naprawdę dużą wyobraźnię.
Co do samej książki - sympatyczna, wciągająca, całkiem fajnie pomyślana (kilkoro bohaterów, narrator koncentruje się nie tylko na jednej osobie), ale póki co nie wstrząsnęła mną, nie przykuła do krzesła i nie wbiła w ziemię. Za to znalazłam parę błędów, pani od korekty się obijała.

Ferhora

Ostatnio skończyłam Anioły i Demony... Nic fascynującego i nawet nudnawe;/ Przeczytałam bo film do kin wszedł i chciałam najpierw przeczytać, a potem zobaczyć. Nie zobaczyłam. Teraz pochłaniam Chmielewską, ale to mój nałóg, więc wypowiadać się nie będę. Ale Lem...mmm dla Lema wszystko Very Happy

Yumminae Rais

Cień w środku lata Daniela Abrahama. Kupiłam dlatego, że na okładce zamieścili pochwalny tekst Martina. I w sumie przyznam, że dawno nie miałam w rękach książki, która zainteresowałaby mnie od pierwszych zdań (bohaterowie posługują się pojęciami i tytułami między sobą, których znaczenia czytelnik sam musi się domyślić - uwielbiam!), ale potem przyszła sesja i na czytaniu prologu się skończyło. Dzisiaj rano sobie o niej przypomniałam i mam plan ją odrobinkę niebawem pomęczyć.

Euverris H'ané

Aktualnie pałam miłością do literatury rosyjskiej, czyli: Zbrodnia i kara, Mistrz i Małgorzata, Idiota Dostojewskiego [nieprzeczytany do końca, bo literki były tak małe, że oczy mnie bolały, pff!], a teraz Wojna i pokój. I wszystkimi czterema pozycjami jestem absolutnie oczarowana, ot.

bodziek

"Ferdydurke" Gombrowicza. Nigdy w życiu nie czytałam czegoś takiego. Niby stek bzdur, ale wcale nie, trzeba to ogarnąć całością, a nie po części i czyta się z wywieszonym jęzorem, naprawdę.

Euterpe, nie wiem czy pisałaś w ciągu tytuły i Dostojewski odnosi się tylko do "Idioty", ale na wszelki wypadek to nie on napisał Mistrza i Małgorzatę. Ale reagowałam na te książki podobnie.

A ulubione... sporo ich jest, więc podam kilka najważniejszych.
1. "Pan Tadeusz" - kocham to całym sercem, za Mickiewiczem szaleję i możecie mówić, co chcecie, ale dla mnie cała rzeczywistość znika, kiedy to czytam i sercem, duszą, umysłem i nosem jestem na Litwie.
2. "Jack Frusciante opuszcza grupę" Enrico Brizzi - to zachwyciło mnie z kolei sposobem narracji i stosunkiem narratora do opowiadanej historii. A historia o nastolatku, przyjaźni, niebanalnej miłości, szkole="więzieniu", wódce i jeździe na rowerze. Tłumaczenie również pewnie bardzo dobre, nie czytałam oryginału, nie znam włoskiego, ale bez tego można zauważyć wkład tłumacza.
3. "Dzieci z Bullerbyn" - męczyłam się na nimi potwornie w trzeciej klasie, ale do tej pory sięgam z radością. Chyba wszyscy znają.
4. "Mistrz i Małgorzata" - to Bułhakow jest tutaj mistrzem, proszę państwa, naprawdę. Tak dobrze mi się to czytało, że ostatni rozdział odkładałam w nieskończoność.
5. (nie chciałam tego pisać, ale wolę liczby nieparzyste i muszę się przyznać) "Wesele" Wyspiańskiego. Wreszcie coś z młodopolski, co nie sieje na prawo i lewo znudzeniem. Poważna sprawa, lekkie przesłanie i gdyby nie moje lenistwo, nauczyłabym się tego na pamięć.

Generalnie, to ostatnio czytam tylko lektury szkolne (w większości mi się podobają), ale ostatnią książką nienarzuconą, jaką czytałam było "Wodnikowe Wzgórze" Adamsa. Bardzo dobra, książka, niby dla dzieci, ale nie taka lekka jakby się wydawało. Polecam.

Mirveka es Venes

O tak! "Wodnikowe Wzgórze" to jedna z moich ulubionych książek. Ja ogólnie lubię tak zwane "zwierzęce fantasy". Na mojej półce stoi sobie druga cześć "Opowieści z Wodnikowego Wzgórza"
Aktualnie robię sobie powtórkę z pierwszych dwóch części Pottera, bo powoli przystawiam się do napisania FF i chce jak najwięcej zapamiętać z kanonu.

Kot

Zdaje się, że każdy wielbiciel HP pisze, pisał lub planuje napisać fika Wink

Jeśli chodzi o ulubione, to długa lista, z wymienionych już tutaj:
Mistrz i Małgorzata - książka absolutnie magiczna.

A poza tym, z tych co teraz mi przychodzą do głowy - to "Siewca Wiatru" - Kossakowskiej.
Pratchett ze całym dorobkiem, a nastawieniem na wiedźmy, ŚMIERĆ i straż.
Chmielewską zaczytywałam się namiętnie parę dobrych lat temu.
Dawno, dawno temu "Ania z Zielonego Wzgórza" Wink

I tak można by wymieniać i wymieniać, można raczej powiedzieć, że są takie książki, które na zawsze zapadają w pamięć.
O! Cykl o Ramie - Arthur C. Clarke.

Silva

Hm...

Singer "Szosza". Książka niezwykle wzruszająca, na końcu płakałam jak bóbr.

Bułhakow "Mistrz i Małgorzata". Nie będę się rozpływać, choć książka na to zasługuje , ale może powiem, że widziałam parę odcinków serialu i o dziwo podobał mi się (oprócz balu u szatana, ale scena "niemej" rozmowy Mistrza i Małgorzaty - boska!).

Nabokov "Lolita" oraz "Rozpacz". Nabokov ma (MA!) dar bawienia się słowem, podziwiam go za to, że dla mnie każde słowo w jego powieściach jest ważne.

Zdecydowanie King z opowiadaniem "Ciało" - kocham Amerykę Kinga.

Może jeszcze nieśmiało Dostojewski i jego "Idiota" (naprawdę ciekawe niektóre wypowiedzi tytułowego "idioty" i wspaniała Nastasja Filipowna), a "Zbrodnia i kara" to moja ulubiona lektura w drugiej klasie liceum razem z Byronem i jego "Giaurem".

Jeśli chodzi o fantasy to wyłącznie Sapkowski. Tolkien nie zachwyca, Ziemiański rozczarował, Kossakowskiej wyłącznie "Ruda Sfora" (z ciekawym zakończeniem, ogólnie przeciętne fantasy), a "Siewca Wiatru" mnie znudził niemiłosiernie. Może też ciekawa "Księga jesiennych demonów Grzędowicza, ale tylko niektóre nowelki ("Wiedźma i wilk" - mniam!).
Coś jeszcze czytałam fantastycznego, ale aktualnie mój wykończony mózg nie może dojść, co to było Smile

Aktualnie czytam "Dziewczęta z Nowolipek" Poli Gojawiczyńskiej i uznałam, że powieść prowadzona narracją w czasie teraźniejszym jest strasznie sucha.

Ferhora

Jak już jesteśmy przy lekturach to "Ania z Zielonego Wzgórz" i "Dzieci z Bullerbyn" są moimi ukochanymi lekturami.
Bardzo podobał mi się "Faraon"
Ale mój ukochany Arturo Perez- Reverte zawsze będzie pierwszy Very Happy

Pierwszy za Lemem oczywiście Razz

Jego "Ostatnia bitwa templariusza" czy "Klub Dumas" to coś, czego się nie zapomina Smile

Euverris H'ané

Nie, no, Bodziek, nie przesadzajmy. ^^ Dodałam nazwisko przy Idiocie, bo nie byłam pewna, czy wszyscy kojarzą, na bogów, wiem, kto napisał wspaniałego Mistrza i Małgorzatę...

A takie ulubione książki? Hmm... Diuna Herberta, Amerykańscy bogowie Gaimana, trylogie Skrytobójca i Złotoskóry Hobb, Imię wiatru Rothfussa. I właściwie Mistrza... też do ulubionych mogę z czystym sercem dołączyć.

Gillian

Macie rację, "Wodnikowe Wzgórze", "Amerykańscy bogowie " i "Dzieci z Bullerbyn" są naprawdę dobre.

A jeśli o mnie chodzi, obecnie rozdrabniam się na trzy części, czytając jednocześnie "Worek kości" Kavy, "Trzynaście powodów" Jaya Ashera i "Myśli nieuczesane" Leca. Powód taki, że nie mogę zdecydować się na żadne jedno, niestety. :} Przymierzam się też do ponownego przeczytania lektury "Ziele na kraterze", ale tylko dlatego, że mam wyrzuty sumienia - wszak ponoć pełna jest anegdotek na każdą okazję, poza tym jako jedna z dwudziestu ośmiu osób w klasie nawet jej nie otworzyłam, a skoro jedni ją kochają, a jedni nienawidzą, wypadałoby się z nią zaznajomić, chociażby po to, aby stanąć po którejś ze stron.
A Wy po której stoicie?
No i mam ochotę na powtórkę z Wołoszańskiego, ale tak sobie myślę, że najpierw wypadałoby uporać się z poprzednimi pozycjami. ;}