Oceniamy

An-Nah

Zawsze byłam zwolenniczką zasady "przeczytałeś - skomentuj", a tymczasem od jakiegoś czasu mam dylemat... Trochę w imię starej znajomości, trochę z ciekawości, przyznaję, także z ciekawości "co dalej" poczytuję sobie od jakiegoś czasu pewne opowiadanie. Wybitne ono nie jest - po prawdzie, pod wieloma względami jest słabe. Niezły pomysł, jaki autorki miały, zmienił się w strasznie rozwlekłą telenowelę, postaci - zmarnowany potencjał. Z drugiej strony autorki to wiedzą, ale się nie przejmują - nie mają ambicji, pisanie takiego opowiadania sprawia im wyraźną frajdę... I mam dylemat, bo jeśli skrytykuję, one wzruszą ramionami i stwierdzą, że i tak to wiedzą i ich to nie rusza. Pochwał pisać nie będę, bo pomysł poszedł się kochać (dosłownie i w przenośni). Dać znać, że podczytuję? Czytelników i fanów mają od cholery (zazdrosnam). Ale zasady w tyłek mnie gryzą...
Komentować czy nie?

Ferhora

Komentuj! Co Ci zależy Very Happy

Jak nie masz pewności reakcji to zmień nick Very Happy

Niestety, wydaje mi się, że na wpływ oceniającego mają tylko ocenialnie jak na razie. Fakt, że co poniektórzy piszą w komentarzu do oceny "Nie podoba się nie czytaj...", ale to są wyjątki. Jednak jeżeli napiszą tak na swoim blogu to wiadomo, że głupio, ale mają pełne prawo Smile

Może spróbuj jakoś psychologicznie, czy coś jakoś je podejść. A czy to jest tajemnica jakie to opowiadanie?

An-Nah

Żadna tajemnica: [link widoczny dla zalogowanych]
Z paru opowiadań, które laski produkują, czytam (a właściwie poczytuję) tylko "American High". Straszna gejowska telenowela, ale wątek Jamiego i Neila był, mimo bycia z założenia przerysowanym, fajny na początku - w przeciwieństwie do większości jaojców świat nie składał się z samych gejów i gay-friendly, sceny seksu też były całkiem sensowne, jak na laski piszące o gejach XD Żal tylko, bo z tego mógłby wyjść albo pastisz albo analiza społeczna, a wyszło jak zawsze - ckliwe mydło doprawione pornosem.
Wiesz, Ferhora, ja się nie boję, że mnie zjedzą za komentarz - raczej się zastanawiam, czy im ten mój komentarz w ogóle do szczęścia potrzebny jest.

Kot

Pewnie, że komentować, zawsze to jest miłe. Możesz nawet krytykować, nawet jeśli nic to nie da, będziesz mieć czyste sumienie. W końcu jeśli im to sprawia fun to niech piszą. Nawet jeśli pomysł, a realizacja się rozbiegły. Pewnie na tym etapie nie są już w stanie tego poprawić, bo łatwiej byłoby napisać od nowa.

Nadia

Komentować - a nuż jednak mają jakieś wątpliwości, ale tego nie pokazują?

Gillian

A pewnie, że skomentować. Komentarze karmią wena. Ale - z drugiej strony - jak nie wiesz o czym ogólnie im napisać, to to nie ma sensu, takie komentowanie, żeby skomentować. Tak sądzę. Jeśli jednak masz jakieś sugestie, warto dać im znać. Wink

An-Nah

Karmią nie karmią - jeśli ktoś ma po dwadzieściapare komentarzy minimum na rozdział, to zrobi mu jeden różnicę?
Napisałam, zaskoczyłam tym jedną z autorek, bo mówić bardzo oględnie - mamy skrajnie różne podejście do naszego pisania...

Zresztą, na ile prawdą jest to stwierdzenie o karmiących wena komentarzach? Mój bez komentarzy funkcjonuje całkiem nieźle, o ile nie jeszcze lepiej.

Gillian

Jak tam sobie wolisz, mnie osobiście karmią. Jest zbyt, jest popyt, są chęci Wink

Ale ok, komentarz napisany - temat zamknięty.

An-Nah

Wiesz, ja też kiedyś cierpiałam na brak... nadal w sumie cierpię, miło by było czasem dowiedzieć się, co czytelnicy myślą... ale przynajmniej wiem już, że czytelnicy są, choć się prawie w ogóle nie udzielają. Ale dojście do tego stanu zajęło mi sporo czasu i nerwów i nadal czuję zazdrość, kiedy widzę u kogoś kilkanaście czy kilkadziesiąt nawet komentarzy (i nie mówię o spamie, a o sensownych opiniach...)
Tyle, że ja zawsze pisałam, żeby wyrzucić z siebie natłok historii, słów i obrazów.

Ferhora

Kiedys doszłam do wniosku, że taki natłok komentarzy pochodzi po prostu od znajomych. Pisze taki delikwent opowiadanie, chwali się w klasie i ludzie czytając zachwycając się przy tym. Ja się z tym pogodziłam i nie wychylałam się z twórczością własną... Smile

An-Nah

Ferhora, obawiam się, że czasem jest gorzej: że wiele osób czyta i komentuje tylko po to, żebyśmy my przeczytali i skomentowali ich dzieło. Że w innym wypadku nie przeczytają, bo i po co się męczyć, a tak, skoro licza na czytelników dla własnych wypocin...

...pod tym względem fandom yaoi jest przynajmniej szczery, tam naprawdę są dziewczyny (czasem chłopcy), którzy chcą czytać - a to, że przeważnie chcą czytać mydło z pornografią, to inna bajka.

Yumminae Rais

Ferhora nie generalizuj, bo opisani przez Ciebie delikwenci to tylko specyficzna grupa zazwyczaj początkujących w tej 'branży'. Przecież wspomniana klasa po pewnym czasie wykrusza się i nudzi. Owszem, nie zaprzeczę, że większość komentarzy jest na zasadzie 'ty mi, ja tobie', ale są też tacy, którzy czytają, bo konkretną opowieść lubią. I większość z takich najczęściej nie komentuje. Każda historia przyciąga czytelników i nie możesz powiedzieć, że te, które mają powyżej dwudziestu komentarzy, posiadają owe komentarze od znajomych.

Ferhora

Ale ja nie twierdze, że tak jest zawsze i wszędzie i szczerze wierze, że są opowiadania które mają swoich wiernych stałych czytelników. Kilka takich mialam do oceny i rzeczywiście jest co poczytać. Ale w większości to jednak jest "ty mi, ja tobie" i po znajomości.

Nadia

Jeśli chodzi o ilość i "czy ten jeden... ", to zdecydowanie taki komentarz jest potrzebny. Swego czas, jeszcze przy blogu potterowskim, pod każdym rozdziałem miałam mniej więcej po 120 komentarzy. W każdym razie cieszył mnie każdy komentarz i w sumie wręcz wyglądałam co chwila, czy nie ptrzyszedł nowy, a jak któryś był naprawdę przyzwoity, pochlebny albo i nie, potrafiło mi to dać takiego kopa w wenę... Że chciałabym teraz tak mieć. Najbardziej mobilizowały mnie właśnie te krytyczne (uzasadnione odpowiedno, rzecz jasna). Przyciągałam różnych komentatorów. lepszych, gorszych, średnich. niektórzy tylko chwalili, inni czasami chwalili, czasami wytykali. Ale każdy komentarz się liczył, dlatego ja zawsze jestem za komentowaniem.

Green Groenn

Skomentować zawsze możesz, An, jeśli tylko ci się chce. Osobiście zawsze cieszyłam się z każdego komentarza, nie będącego spamem, choć może to dlatego, że zwykle jak mam dwóch czytelników, to już jest dobrze.
Sama na przykład czytam mnóstwo, ale bardzo rzadko zdarza mi się skomentować. Jakoś nie mam na to siły. Tylko, jak coś naprawdę mnie zachwyci - albo przerazi. A już na regularne komentowanie to bym się chyba nie zdobyła. Choćby twój Zmierzch;p Czytam od zawsze, ale ostatni komentarz dałam chyba wiek temu.